Zapalenie gruczołu Bartholina najczęściej pojawia się u młodych kobiet w wielu 20-30 lat. Zazwyczaj objawia się ono obrzękiem warg sromowych i bólem, któremu często towarzyszy obecność ropnego guza. Co warto wiedzieć o zapaleniu gruczołu Bartholina? Jak długo trwa i jak przebiega leczenie? Sprawdź, co zalecają specjaliści!
Gruczoły Bartholina, zwane również gruczołami przedsionkowymi większymi, znajdują się symetrycznie po obu stronach warg sromowych większych. Są niewielkie i mają rozmiar groszku lub fasolki. Ich głównym zadaniem jest produkcja śluzu, który służy nawilżeniu pochwy podczas stosunku. Jak rozpoznać zapalenie gruczołu Bartholina i jak długo się je leczy?
Kogo dotyka zapalenie gruczołu Bartholina?
Zapalenie gruczołu Bartholina to dolegliwość, która dotyka około 2% kobiet. Najbardziej narażone są na nie panie aktywne seksualnie. Zdarza się, że pojawia się również u kobiet w ciąży i u pań, które borykają się z częstymi bakteryjnymi zapaleniami pochwy. Co istotne, choroba ma tendencję do nawrotów i może przyczyniać się do powstawania torbieli. Nieleczona może stać się z kolei przyczyną zapalenia narządów miednicy mniejszej.
Jak objawia się zapalanie gruczołu Bartholina?
Schorzenie może przyjmować formę ostrą i przewlekłą. Zazwyczaj manifestuje się dosyć charakterystycznymi objawami, wśród których wymienia się zaczerwienienie i obecność bolesnego guza, który może utrudniać siedzenie i chodzenie. W stanie ostrym często pojawia się również gorączka. Warto jednak zaznaczyć, że guz towarzyszący zapaleniu nie musi być bolesny i zdarza się, że choroba przebiega niemal bezobjawowo. To, jak długo trwa zapalenie gruczołu Bartholina, zależy przede wszystkim od momentu jego rozpoznania, przebiegu choroby i zastosowanego leczenia.
Diagnoza zapalenia gruczołu Bartholina
Rozpoznanie dolegliwości stawia się na podstawie badania ginekologicznego i objawów klinicznych. Zdarza się, że lekarz wykonuje również posiew wydzieliny. Przebieg i długość leczenia zapalenia gruczołu Bartholina to aspekty, które uzależnione są przede wszystkim od stanu pacjentki w momencie postawienia diagnozy.
Zapalenie gruczołu Bartholina– jak długo trwa i jak je leczyć?
Leczenie tej kobiecej dolegliwości może przyjmować różne formy. W przypadku słabo nasilonych objawów często stosuje się antybiotykoterapię, wspomaganą okładami. Do ich wykonania lekarze zalecają między innymi preparaty z rumiankiem, nadmanganianem potasu, octanowinianem glinu (płyn Burowa lub Altacet) oraz kompozycje ziołowe, np. Vagosan. Zdarza się również, że ropień pęka samoistnie. Jak długo trwa leczenie zapalenia gruczołu Bartholina? W sytuacji, gdy zastosowany zostanie antybiotyk zwykle zaleca się kilkudniową obserwację. Jeśli objawy nie ustąpią, konieczna może okazać się interwencja chirurgiczna.
Chirurgiczne leczenie zapalenia gruczołu Bartholina
Leczenie chirurgiczne to najpopularniejszy sposób na rozwiązanie problemu zapalenia gruczołu Bartholina. Jak długo trwa i w jaki sposób przebiega? Wbrew pozorom nie ma się czego obawiać. Leczenie obejmuje zwykle drobny zabieg, który polega na nacięciu guza i oczyszczeniu go z zalegającej ropy. Cały proces przebiega ambulatoryjnie, przy zastosowaniu znieczulenia miejscowego. Zdarza się również, że zawartość ropnia jest na tyle rzadka, że wystarczy nakłucie go sterylną igłą.
Zabieg opróżnienia ropnia przynosi natychmiastową ulgę i eliminuje dolegliwości bólowe. Po jego wykonaniu lekarz zwykle wsuwa do pustej jamy ropnia gazik, którego zadaniem jest wchłonięcie pozostałych resztek wydzieliny. Tego typu sączek usuwany jest przy okazji wizyty kontrolnej, a całe leczenie zapalenia gruczołu Bartholina trwa około kilku dni. Stosunkowo rzadko zdarza się, że po wykonaniu zabiegu lekarz zaleca także dodatkową antybiotykoterapię.
Jak uniknąć zapalenia gruczołu Bartholina?
Skoro wiesz już, jak przebiega leczenie zapalenia gruczołu Bartholina i jak długo trwa, to pozostaje pytanie, w jaki sposób go uniknąć? Choć w tej kwestii trudno mówić o konkretnej profilaktyce, to istnieje kilka zabiegów, które pomogą Ci zadbać o zdrowie okolic intymnych. Wśród sposobów na uniknięcie infekcji wymienia się np.:
– dbanie o higienę intymną, obejmujące np. stosowanie preparatów o odpowiednim pH,
– korzystanie z prezerwatyw, szczególnie w przypadku zmiany partnerów seksualnych,
– korzystanie z przewiewnej bielizny, np. bawełnianej,
– doustne lub dopochwowe stosowanie preparatów probiotycznych z bakteriami Lactobacillus i Bifidobacterium w przypadku przyjmowania antybiotyków.